Stel je voor
dat we konden kijken
door de ogen
van een kind.
We zouden genieten
van de vlinder die voorbij fladdert
van de kikkervisjes
in de sloot.
We zouden alle verschillende kleuren
in het herfstbos zien
en we zouden ons bij de paddenstoel afvragen
waar de kabouters en elfjes waren gebleven.
We zouden allemaal met elkaar spelen
omdat we wisten dat we allemaal één zijn
we zouden de kracht en de Liefde voelen
en we zouden vertrouwen op het Leven.
Stel je voor
dat we het ons weer zouden kunnen herinneren
het onbevangene, het open staan voor elkaar en
het enthousiasme om van dit leven iets moois te maken.
Gelukkig hoeft het niet bij “stel je voor” te blijven:
Wíj zíjn namelijk die kinderen!
Ga je mee? Opnieuw kijken? Als kind?
In verbinding, vol vertrouwen en vanuit Liefde!
Joke Nauta
www.delibbensbeam.nl