Myn soan frege oan beppe wat dy twa krûpelhintsjes dienen, want se sieten oplekoar. Beppe fertelde dat se krûpten en fereale wiene en sa ek berntsjes krigen. Hy hie it hielendal begrepen. Op skoalle fertelde er fuort oan elkenien:’Us heit hat op ús mem sitten en no sit der in lytse poppe yn mem har búk!’