Zoek op inhoud

Filter op:

Earlik, gol en fleurich,
mei in hiel best sin.
Gean sa troch it libben
ik tink grif dat it kin.

En as it alris tsjin rint,
tink dan by dysels:
Wat my hjoed net slagget,
giet faaks moarn fansels.

Kuierje bliid yn ‘e libbenstún om,
my der de stikel en ploaits dêr de blom.
Hâld foar it goed dyn hert al oan rom,
libje mar fleurich, ienfâldich en from.
Strui om dy hinne rju seine rûnom.
En achtsje it praat fan de minsken as skom.

It wurdt tiid foar lytse dingen
in fûnkje út de flammen
in blom yn de hjerst
in wurd út in lang ferhaal

‘t is tiid foar lytse dingen
om te hoedzjen
om te noedzjen
om yn dyn hert te sluten

Troch Anny de Jong
(Ut: “Fiif dogeneaten yn in sok”, Ljouwert, 2004)

It sintsje boartet troch it blêd,
en pattet flinter, brims en blom,
En wurdt it boartlich spul net sêd?
Krûpt no ris wei, komt dan werom.
O, datsto op dyn libbenswei,
sa dwaan kinst, as it sintsje docht.
En fleur bringst, rûnom dei oan dei,
oan mannichien mei folle nocht.

It libben is in fiere reis
en nimmen wit wêrhinne.
Dan driget de loft,
it stoarmet of reint
en dan wer skynt de sinne.
Mar wat it waar dy bringe mei
’t sij ûnwaar, stoarm of wetter,
draach alles mei in froed gemoed
en tink, nei dit komt better.
It libben is in fiere reis
en nimmen wit wêrhinne.
Ik winskje dy in goede reis,
leaf bern en folle sinne.

Ik winskje dy op dit papier
yn hiel dyn libben in bulte fertier.
Dat alle jierren, dei oan dei.
“t fortún dy tige tsjinje mei.
Mar lykwols, is “t soms al ris mis.
Lit net te gau de moed dan sinke .
Wol net te gau dan “t slimste tinke.
Nee, bliuw dêrom mar moedich stean”
Wol dochs, as “t kin, mar fierder gean.
Tink, nei in tiid fan rein en wyn,
komt ien kear grif wer sinneskyn.

Ik winskje dy fan herte ta,
mei op ’e wrâld rjocht wille ha.
En giet it soms net foar de wyn,
tink dan: nei rein komt sinneskyn!

Ha sinne yn ’t herte
al is noedlik de tiid
Al is de himel fol wolken
en de ierde fol striid.
Ha in liet op ‘e lippen,
in fleurich sang.
Al makket it deistige libben dy bang.
Ha in wurd ek foar oaren
yn soarch en yn noed.
En sis har, hoest it sels hast
sa’n wille en sa’n moed.
Ha in liet op ‘e lippen
dan komme wat mei.
Ha sinne yn ’t herte
en bliid is de dei.

Gjin roazen sûnder stikels
Gjin ljocht sûnder skaad
Nea inkeld wille, nocht
op it libbenspaad
Dêrom,… ljea
foar dy dizze bea
Hâld in tankber hert
yn bliidskip en yn smert.

Gean dyn wei yn blidens,
en mei folle moed,
meitsje it ljocht foar oaren,
dan is it libben goed.

Fanke gean mei moed troch ’t libben,
mei in fiks en fleurich sin.
Stim dyn liet en sjong dyn sangen,
lyk in fûgel sjonge kin.
Stean foar al wat moai is noed,
en dan komt it grif wol goed.

Famke, ik winskje dy
folle sinne en seine
mar do silst yn’t koart wol sjen
it wol ek wolris reine
wês dan fol fan goede moed
faaks docht san buike goed.

Troch W. Dykstra-Talsma
(Ut: “Albumferskes” Ljouwert, 1962)