Zoek op inhoud

Filter op:

Do hast twa lytse hantsjes
lit ús hân yn hân rinne
dan liede wy dy rûn oantst seist:
no kin ik it wol allinne.

Do makkest de wrâld
sa ljocht.
Sjochst wol hoe’t
de sinne laket?
Der sille hannen wêze
dy’t dy drage
en earms dêrst feilich yn bist.
En minsken dy’t
sûnder te freegjen
sizze datst wolkom bist.

Hjir binne hast gjin wurden foar.
Hjir kinst allinnich mar
stil nei sjen.
Dit is sa leaf en tear,
sa hiel bysûnder;
dit is in wûnder!

Sa as de sinne
de blommen kleuret,
sa kleurje bern
it libben.

Tige lyts en dochs hiel grut,
sa jong en dochs folslein.
It bliuwt in ivich wûnder,
in wûnder sûnder ein.

Sa hiel gewoan
mar dochs sa bysûnder.
Sa alledeisk
mar foar ús in wûnder.

In nij libben
in lyts wûnder.
It klinkt sa gewoan
mar foar ús hiel bysûnder.

Wolkom leaf lyts mantsje/famke.
Kom mar gau by heit en mem.
Wy binne nei al dat lange wachtsjen,
tige bliid om dy te sjen!

Lyts fleurich libben,
in prachtich minskje, fonkelnij.
Ferwûndere en nijsgjirrich
ferwolkomje wy dy.

Dêr wie it dan safier
in lyts popke oer de flier.
Lytse hantsjes, lytse earkes
in lyts kopke mei in miny noas,
dêr’t wy sa wiis mei binne
dat kin dochs net oars!

Leaf lyts famke/jonkje,
sa eigen en unyk
wy binn’ sa bliid mei dy
wat makkesto ús ryk.

Leaf lyts famke/jonkje
do hearst by ús
fiel dy mar feilich
dit is dyn thús.

Sa moai
Sa leaf
Sa lyts
Sa fan ús.