Zoek op inhoud
Sticker
Ik bin hast jierdei. Myn freon soe mei Teije in kadootsje helje yn de stêd, mar dat rûn oars. Moarn is it dan safier. 'Wanneer ga ik dan het cadeautje kopen, mem?’
SIIK
'Dit soart mominten fyn ik it dreechst.'
Universum
Floris komt wer nei Ljouwert en hy nimt ditkear ek syn âlders mei.
Yn rjochte line binne dat de pake en beppe fan Teije. Foar it earst sille we mekoar treffe. We prate ôf by in lunchkafee mei boarterstún.
Blau
Ik doch de doar iepen en sjoch yn deselde blauwe eagen. De herkenning docht my fersjitten, mar makket my ek waarm tagelyk. Hy hat deselde donkerbrune jas oan as doe’t wy elkoar foar it lêst seagen, sa’n twa jier werom.
Tegearre hjir
Foar it sliepengean lês ik Teije foar. Tegearre krûpe we dan op it grutte bêd. Hy siket dan in boek út. Faak wikenlang achterelkoar itselde boek. Op it stuit kiest hy elke jûn 'Samen hier'.
In boek oer de ierde en alles wat hjir is.
Oer it lân, it wetter, de loft, de minsken, oer dei en nacht.
Pake
Mei de elektryske miggeklapper pak ik in neef.
‘Dea’, sis ik. Mei ik sjen? Teije springt op fan de bank en sjocht nei de neef.
Is dy echt dea? ‘Ja’, sis ik. Ik klopje de miggeklapper út yn de pedaalamer. De neef falt op in stik keukenpapier. It deksel falt ticht.
De basis
Sûnt trijekwart jier is der in man yn myn libben. Sûnt ús earste date dêr oan it Meerkoetstrân is er net mear wei te tinken. Ik sjoch him noch myn kant op rinnen yn syn Bonnie “Prince” Billy-shirt en mei syn gitaar op ’e rêch.
In wike mei Floris (kollum troch Sjoukje de Boer)
Siik (kollum Sjoukje de Boer)
Twa
Teije is berne yn it sikehús fan Ljouwert. It wie om middernacht hinne en dat makke dat we dêr dy nacht sliepten. We krigen ús eigen keamer, dêr’t we tegearre in ienpersoansbêd dielden, al hie Teije syn eigen sikehúsbedsje op tsjiltsjes.
Lang en gelokkich (kollum troch Sjoukje de Boer)
